เกมจำลองการบินที่ดื่มด่ำจาก 1989
ประวัติความเป็นมาของเกมการเล่นเกมพีซีเกมเช่น Wolfenstein 3D และ Doom ด้วยเกียรติของการมีกราฟิกที่ทันสมัยที่สุดของวัน โดยทั่วไปแล้วจะถูกมองข้ามคือ Microsoft Flight Simulator และรุ่นก่อนหน้าก่อนหน้านี้จาก Sublogic รวมถึงรุ่น Apple II 1977 [Wayne Piekarski] เล่นรอบด้วย MS Flight Simulator 4 เมื่อเร็ว ๆ นี้และต้องการให้มันเป็นเหมือนซิมเที่ยวบินที่ทันสมัยของเขาบนพื้นฐานของ X-Plane 11 ที่ระบุหลายจอภาพและผลลัพธ์ที่น่าทึ่ง ความสามารถวิดีโอและเครือข่ายสำหรับ MS Flight Sim 4 ในขณะที่ยอดเยี่ยมมากสำหรับช่วงปลายยุค 80 ยังคงมี จำกัด มาก ในปี 1989 คอมพิวเตอร์สนับสนุนเพียงจอแสดงผลเดียวเท่านั้นและในขณะที่ FS4 มีความสามารถในการเชื่อมต่อเครื่องจักรร่วมกันสำหรับ Dogfighting ไม่มีวิธีที่จะตั้งค่ามุมมองของลูกเบี้ยวให้กับเครื่องบินระยะไกล ตัวเลือกสำหรับปัญหานี้มาในรูปแบบของการทิ้งหน่วยความจำ เมื่อพิจารณาว่า [เวย์น] กำลังรัน FS4 ใน Dosbox เขาสามารถอ่านหน่วยความจำของหนึ่งอินสแตนซ์ของเกมและเขียนตำแหน่งหน่วยความจำเหล่านั้นไปยังอินสแตนซ์อื่นของเกม มีหน่วยความจำเพียง …
Acoustic Wayfinder สำหรับผู้พิการทางสายตา
โดยทั่วไปเทคโนโลยีควรจะช่วยยกระดับชีวิตของเรา [เชนและไอลีน] ผู้อาวุโสสองคนที่คอร์เนลล์ได้พบวิธีที่ยอดเยี่ยมในการปรับปรุงชีวิตของบุคคลที่มีความบกพร่องทางสายตาด้วยอุปกรณ์ wayfinding อะคูสติก ในการระดมสมองสำหรับโครงการสุดท้ายของพวกเขา [Shane and Eileen] ได้รับแรงบันดาลใจจากโพสต์ Hackaday เกี่ยวกับหุ่นยนต์ในฐานะที่เป็นตัวแทนสำหรับสุนัขนำทาง พวกเขาพยายามที่จะให้คำแนะนำและการตรวจจับแบบแฮนด์ฟรีที่สวมใส่ได้ (เป็นหลัก) อุปสรรคในร่ม – คือเก้าอี้ม้านั่งและวัตถุที่ไม่มีชีวิตอื่น ๆ ต่ำกว่าระดับสายตา WayFinder ประกอบด้วยสองระบบที่ทำงานใน Tandem: หน่วยนำทางที่ติดตั้งหัวและเซ็นเซอร์สัมผัสที่สวมใส่บนนิ้วของผู้ใช้ ทั้งสองระบบใช้ maxbotix lv-maxsonar-ez0 อัลตราโซนิก ultrasonic โมดูลเพื่อค้นหาสิ่งกีดขวางและมอเตอร์มินิดิสก์ขนาดเล็กสั่นเพื่อให้การตอบกลับแบบสัมผัสที่ความเร็วสัดส่วนกับระยะทางของผู้ใช้จากสิ่งกีดขวาง หน่วยหัวใช้สองเรนค์เซ็นเตอร์และมอเตอร์สั่นสองตัว ด้วยกัน Rangefinders มีมุมมองประมาณ 120 องศาและมีความสามารถในการตรวจจับอุปสรรคมากถึง 6.45 เมตร เซ็นเซอร์สัมผัสประกอบด้วยหนึ่งเรนจ์ไฟและมอเตอร์และใช้ในลักษณะที่คล้ายกับอ้อยฮูเวอร์ ผู้ใช้กวาดมือเพื่อค้นหาวัตถุที่น่าจะอยู่นอกช่วงของหน่วยหัว ทั้งสองส่วนมีการออกแบบตามหลักสรีรศาสตร์และปรับขนาดได้ ที่ Power Up ซอฟต์แวร์ [Shane and Eileen] ดำเนินการสอบเทียบเซ็นเซอร์สัมผัสเพื่อกำหนดเกณฑ์ระยะทางร่วมกับความสูงของผู้ใช้ พวกเขาใช้ Atmega 1284 เพื่อขับเคลื่อนระบบและจัดการกับการจัดตารางงานแบบเรียลไทม์ระหว่างระบบย่อยทั้งสองกับเคอร์เนล TinyRealtime วิดีโอสาธิตเต็มรูปแบบถูกฝังอยู่หลังจากหยุดพัก [ขอบคุณเชนและไอลีน]