เพียงไม่กี่วันหลังจากวันคริสต์มาสเมื่อปีที่แล้ว AirAsia Flight 8051 การเดินทางไปสิงคโปร์อนาถลดลงสู่ทะเล อินโดนีเซียเสร็จสิ้นการสอบสวนความผิดพลาดและเพิ่งเปิดตัวรายงานขั้นสุดท้าย ความคุ้มครองสื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียมีขนาดใหญ่ เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นจากข้อผิดพลาดของนักบิน แต่ในฐานะนักเทคโนโลยีมีบทเรียนที่ต้องเรียนรู้ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในรายงาน Airbus A320 เป็นระบบ Fly-by-Wire หมายความว่าไม่มีการเชื่อมโยงเชิงกลระหว่างนักบินและพื้นผิวการควบคุม ทุกอย่างเป็นอิเล็กทรอนิกส์และเที่ยวบินจำนวนมากอยู่ภายใต้การควบคุมอัตโนมัติ น่าเสียดายที่นี่รวมถึงนักบินไม่ใช้เวลามากที่การบินเครื่องบินจริง ๆ อาจน้อยกว่าหนึ่งนาทีตามรายงานหนึ่งครั้ง นี่คือสถานการณ์ที่วางไว้โดยรายงานของชาวอินโดนีเซีย: ระบบคอมพิวเตอร์ จำกัด การเดินทางแบบหางเสือตื่นตระหนกสี่ครั้ง นักบินล้างการเตือนตามขั้นตอนปกติ หลังจากสัญญาณเตือนที่ห้าเครื่องบินกลิ้งเกิน 45 องศาปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็วจนตรอกและล้มลง ข้อผิดพลาดนักบิน? หัวข้อข่าวสื่อมุ่งเน้นไปที่ขั้นตอนหลังในห่วงโซ่ความล้มเหลวในบางส่วนเนื่องจากนักบินไม่เคยผ่านการฝึกอบรมเพื่อจัดการกับประเภทของอารมณ์เสียที่เกิดขึ้น มันไม่ใช่แค่แอร์เอเชียที่ละเว้นการฝึกอบรมนี้ใน A320 สายการบินทั้งหมดทำเพราะแอร์บัสผู้ผลิตเครื่องบินไม่ได้คาดหวังว่าเครื่องบินจะได้สัมผัสกับอารมณ์เสียอย่างรุนแรงเช่นนี้ โปรดทราบว่าฝรั่งเศสเป็นประเทศเจ้าภาพสำหรับแอร์บัสเข้าร่วมในการสืบสวน ในฐานะนักเทคโนโลยีที่เราต้องมองเพิ่มเติม สาเหตุของรากทางเทคนิคคือข้อต่อบัดกรีที่แตกบนแผงวงจรสำหรับระบบควบคุมวงจรหางเสือ ระบบนี้ จำกัด ปริมาณการเคลื่อนที่ของหางเสือด้วยความเร็วสูง จุดสำคัญคือระบบเดียวกันนี้ล้มเหลว 23 ครั้งในปี 2557 นี่ถือเป็นความเสียหายเล็กน้อยและไม่เคยแก้ไข เช่นเดียวกับในหลาย ๆ สถานการณ์ห่วงโซ่ความล้มเหลวเป็นน้ำตกของความล้มเหลวของมนุษย์ที่จะตอบสนองอย่างถูกต้องกับความผิดทางเทคนิค กล่าวถึงเล็กน้อยในรายงานหลายฉบับคือวิธีที่นักบินพยายามแก้ไขข้อผิดพลาดการควบคุมหางเสือที่ห้า พวกเขาติดตามขั้นตอนปกติสำหรับความผิดพลาดแรก แต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาเปิดและรีเซ็ตเบรกเกอร์ในขณะที่อยู่ในเที่ยวบิน อย่างใดที่บอกว่า autothrust และ autopilot ถูกตัดการเชื่อมต่อและไม่เคยคืนค่า …

การวิเคราะห์ความผิดพลาดของ AirAsia: ใครหรือสิ่งที่ล้มเหลว?Read More